7–8 czerwca w Rzecznym Uniwersytecie Ludowym odbyły się niezwykłe warsztaty szkutnicze. Przez dwa dni uczestnicy mieli okazję zanurzyć się w świecie tradycyjnego rzemiosła i spróbować swoich sił w sztuce, która łączy precyzję, cierpliwość i odrobinę odwagi. Zadanie było ambitne – uszyć kajak metodą sklejkową. I udało się! Po intensywnych godzinach pracy powstały dwa kajaki, które są nie tylko pięknymi obiektami użytkowymi, ale także świadectwem wspólnego wysiłku i nauki.

Kiedy praca staje się przygodą

Warsztaty pokazały, jak wiele można osiągnąć, gdy spotykają się ludzie pełni pasji i otwartości. Choć pogoda próbowała spłatać figla, a deszcz kilka razy zmusił do zmian planów, uczestnicy nie stracili zapału. Każde przycięcie sklejki, każdy wbijany gwóźdź i każda warstwa kleju stawały się elementem większej całości – dzieła, które na koniec popłynie po wodzie.

Efekt był imponujący: dwa solidne, eleganckie kajaki, które powstały dosłownie na oczach wszystkich. Ale najcenniejsza była satysfakcja – świadomość, że własnymi rękami można stworzyć coś tak trwałego i pięknego.

Edukacja, która ma zapach drewna

To właśnie takie wydarzenia pokazują, czym naprawdę jest edukacja w uniwersytetach ludowych. To nauka, która nie zamyka się w książkach ani w salach wykładowych, ale dzieje się w działaniu, w relacji i doświadczeniu.

W Rzecznym Uniwersytecie Ludowym tradycja szkutnicza nie była tematem wykładu – stała się realnym przeżyciem. Uczestnicy mogli poczuć zapach drewna, usłyszeć rytm pracy narzędzi i podzielić się śmiechem przy wspólnym wysiłku. To właśnie ta wspólnota doświadczenia buduje więzi i sprawia, że wiedza zostaje na długo.

Zapowiedź kolejnego spotkania

Warsztaty cieszyły się ogromnym zainteresowaniem i już dziś wiadomo, że to nie ostatnia taka przygoda. We wrześniu uczestnicy ponownie zasiądą przy burcie – gotowi na kolejny rejs przez rzemiosło, tradycję i wspólnotę.

Dla wielu osób będzie to okazja, by wrócić do świata pracy z drewnem, a dla innych – by po raz pierwszy poczuć satysfakcję z budowania czegoś własnymi rękami. Jedno jest pewne – takie doświadczenia zostają w pamięci na długo, bo łączą praktyczną wiedzę z radością tworzenia i bycia razem.

???? Zdjęcia: Piotr Wręga